Wachten met het vervolg blog tot we in Bretagne zijn aangekomen zou geweld doen aan de continuïteit dus maar ff een tussendoortje. Let wel, de blogs zullen regelmatig verschijnen maar met grote tussenpozen en af en toe een verrassing (wie weet).
Na een laatste check zijn we verleden week vrijdag vertrokken uit Sneek op weg naar Bretagne. Eindelijk wind in de zeilen en we maken een mooie tocht. Vlak voor een dikke onweersbui (denken we) gooien we het anker uit op de rede van Durgerdam en we douchen dus buiten met regenwater.
Het weer is bij opstaan weer als vanouds (zon en nog eens zon) en we varen om 9.00 uur verder met als bestemming Scheveningen. We nemen geen tijd (bewust of onbewust) om in Durgerdam aan land te gaan want dan moeten we onze belofte 25 jaar geleden aan de kinderen gestand doen:” als we weer in Durgerdam komen dan gaan we in het kerkje trouwen”. We dubben nog maar wie weet op de terugweg.
IJmuiden > Scheveningen doen we op de halfwinder en . . . . . . . . . . . . in de mist. Terwijl Nederland in de blote bast rondloopt hebben wij de trui en lange broek aan, maar dat verandert bij aankomst prompt. We gaan lekker vis eten met in de verte zicht op de haven en zien een rood jachtje wat capriolen uithalen. Bij terugkeer bleek hij onze boot geraakt te hebben maar gelukkig bleek de schade mee te vallen, maar evenzo, goed kloten (ik zal het potdeksel wat moeten bijschuren).
Met een mooie 4 tot 5 bft zuidwester kruisen we de volgende dag de sector Maasmond over. Een jacht dat om toestemming vraagt om over te mogen steken krijgt op z’n Rotterdams de wind van voren en terecht (moet je zelf weten). Het weerbericht op kanaal 83 geeft een afnemende wind door, dus we besluiten om door te varen en dat hebben we geweten. I.p.v. minder wind zitten we aan het eind van de middag in zuidwest 7 bft en daar moet je dan tegen in. Als dan ook nog de autopilot uitvalt vind ik zeilen minder leuk. Als verzopen katten komen we om 22.00 uur pas in Vlissingen aan (natuurlijk de laatste 6 uur behoorlijk stroom tegen).
Omdat er in Breskens een goede jacht elektronica man zit varen we de volgende dag naar de overkant en daar liggen we nog steeds. Het probleem is ondertussen gedetecteerd en het wachten is nu op een nieuw kompas. Het is goed waardeloos dat we geen schema hebben van ons navigatiesysteem want dat zou de analyse van het uitvallen van de autopilot zeker hebben versneld, maar op een gegeven moment ben je het vragen zat (dom). Het moet toch een vanzelfsprekendheid zijn dat de werf dit soort zaken levert?
We verkennen de kust op onze fietsen met Olle in de mand achterop. Je kan merken dat hij ouder wordt (daar hebben wij geen last van) want hele lange stukken mee rennen houdt ie niet meer vol.
Hopelijk komt morgen (donderdag) onze Belg (jawel, de eigenaar van het elektronicabedrijf is een rasechte) het nieuwe kompas inbouwen en dan kunnen we verder. We beschouwen dit oponthoud als laatste gebeuren van de 7 magere jaren met onze boot en maken een begin met de 7 vette jaren (de goede lezer merkt dat ik wel degelijk iets heb opgestoken op Zondagschool).
 |
| 1 en al vrolijkheid in Breskens |