Op huus an

Nee, we zijn het varen echt niet moe maar we stoppen er even mee. Er komt een nieuw hurricane seizoen aan en dan wil je niet in het gebied zijn waar het kan gebeuren, dus koersen we aan op Curaçao. Dat eiland is nog nimmer “aangedaan” door een hurricane dus een goede plek om te over-hurricanen. Om nu 6 maanden op Curaçao rond te hangen lijkt ons ook weer te veel van het goede dus vliegen we eerst naar huis (quality time) om vervolgens (ook weer vanuit Curaçao) door te vliegen naar de westkust van de USA. Dertien weken “camper-en”, na al dat water een uitdagend vooruitzicht, maar zover is het nog niet (in een volgend blog hier meer over). Eerst maar eens zorgen dat we Curaçao halen.

Het heeft even geduurd (“morgen klaar”), maar eindelijk varen we onder escorte door de brug bij Marigot. Een hilarisch gezicht, de Livingstone die vooraf wordt gegaan door een dinghy met een groen bord “vrij om door te varen” en op de brug twee politiebusjes die het verkeer wegens gebrek aan slagbomen tegen houden voor onze “vrije” doorvaart. Dit allemaal omdat de schade veroorzaakt door Irma nog steeds niet is hersteld. De vaart zit er goed in zullen we maar zeggen.

In de tijd dat we onze geplande dingen laten doen, zitten we zelf ook niet stil. Een klus waar ik altijd tegenaan hik, . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . . . . we hebben weer een glad en schoon onderwaterschip.
Met het nodige lood om het lijf, een extra breed plamuurmes (breedte Rolf) en de zuurstofslang in de mond, ontdoe ik de Livingstone van haar aangroei. Het is wel zaak om eerdaags te vertrekken want als je stil ligt zie je het er bij wijze van spreken weer aankomen. Na al dat varen (Cuba → St Maarten, bijna 3000 mijlen) kwamen we redelijk schoon aan maar dat was nu, na al dat liggen, wel even anders. Een “baard” van jewelste en dat dus al na een paar weken. Het was wel een prima plek om het te doen want staande op de bodem (de Livingstone had nog anderhalve meter onder de kiel) kon ik zo heel mooi zelfs de zwaardkast van binnen schoonmaken. Het was even minder helder azuur blauw om ons heen.

Natuurlijk pikken we ook nog een KLM-etje, of te wel we halen een welverdiend pilsje (na een pittige strandwandeling) op Maho beach. Staande in zee is het een adembenemend gezicht zo’n groot blauw ding vlak over je heen te zien gaan (elke vrijdag- en zondagmiddag om 15.15 uur). Nog spectaculairder is het als dan hetzelfde toestel na een dik uur weer verrekt. Het is dan wel zorg om niet recht achter het toestel te staan want wat een stuwkracht produceert een grote Boeing bij de take off. Weg wezen dus. Toch heb je altijd wel een gast die het toch probeert met als resultaat dat je hem daarna op het strand ziet rondlopen op zoek naar . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .   Na alle vertier is het dan over het strand weer terug lopen met af en toe een duik ter verkoeling.

We hebben ondertussen wel door wat voor goede aankoop we hebben gedaan met de aanschaf van een zwaardere buitenboordmotor in combinatie met een dinghy met een harde (aluminium) bodem. Wat een genot. Even naar Lagoonies voor een vers stokbrood of op bezoek bij de Zanzibar, met zoveel vaart is er geen afstand meer. Op tijd wat gas terug nemen als je een “tegenvaarder” met nog meer vermogen tegen komt want anders word je gelanceerd (en sjeike nat), maar oefening baart kunst nadat natuurlijk eerst is gebeurd wat tussen haakjes staat. We gassen nu als volleerd Caribbean boaters.

Ook deze dinghy past net tussen de baby stag en de ankerlier. Het blijft even geklooi als we willen verkassen (= zeilen), maar dat is dan maar zo.
• de dinghy dwars achter de boot vast binden
• de benzine tank eruit
• de motor omhoog met het kraantje en
• vast zetten op de hekstoel (in vlak water appeltje eitje maar met wat deining een hele klus).
• vervolgens de dinghy naar voren slepen
• de hijslijnen vastmaken (dus in de dinghy en weet dat de Livingstone een hoog vrijboord heeft) en
• hijsen.
• dan over de kop en
• vast.
Ik zie jullie nu denken, wat maakt het uit, “ze” hebben toch zeeën van tijd ? en daar houden we het dan maar op (bij aankomst alles vanzelfsprekend in omgekeerde volgorde)

Tussen de bedrijven door maken we afspraken in Nederland. O.a. tandarts, mondhygiënist, er is nu tijd voor de periodieke (ha ha) controle. Ook gaan we kennismaken met onze nieuwe huisarts (ook huisartsen gaan met pensioen). Omdat ik door een orthopeed naar mijn knie wil laten kijken probeer ik een afspraak te maken.
(Begin april) – ”Nee meneer, we hebben nu geen agenda voor de maand juni, belt u eind van deze maand maar weer, dan gaan we u inplannen”.
(Eind april) – “Nee meneer” en dan dezelfde riedel waar ik me natuurlijk niet mee laat afschepen.
“Uw naam, geboorte datum, . . . . . . dan bent u meneer Steenmeijer wonende aan de Helper Oostsingel”. “Ja dat klopt, maar ik ben ondertussen verhuisd.” “Oef, dat is lastig in het systeem te veranderen, u woont niet meer aan de Helper Oostsingel?”, “dat vertel ik u toch”?, “nou ja, ik doe het later wel”.
“Uw huisarts is dokter XXXX?”. “Nee dat klopt niet”. . . . . . . . . . . . . . “maar het systeem geeft aan dat u dokter XXXX als huisarts hebt”. “Wel dat is dan mooi van het systeem maar ik heb toch echt dokter YYYY als huisarts die ondertussen met pensioen is. Ik weet dat de brief die u hebt ontvangen is geschreven door dokter ZZZZ (een waarnemer) en mijn nieuwe huisarts wordt dokter WWWW die op 1 juni gaat beginnen.”
Zo gaan we van het een in het ander met als gevolg dat ik het na meer dan 15 dure minuten opgeef. Met deze secretaresse wil het niet zo vlotten. Als we in Nederland zijn zal ik wat vaart maken. Acht weken hebben we, wat een zee van tijd lijkt. Terug op Curaçao zullen we in juli de balans op maken.

En zo varen we met een goed lopende overbrenging stuurwiel<>roer, met 6 nieuwe accu’s, een buiskap waaronder het (ook in regenachtig weer) goed toeven is, nieuwe reeflijnen, de nieuwe dinghy op het voordek, goed geproviandeerd bij de Super U, de baai van Marigot uit, met bestemming Antigua. Koers 145° een rechtstreekse afstand van bijna 100 mijlen. Wij maken er moeiteloos 175 mijl van, wat betekent dat we ook hier te maken hadden met wind die van voren kwam. Een voorspelde wind van Oost Noord Oost (ONO) die in werkelijkheid Oost Zuid Oost (OZO) is maakte een wereld van verschil. Gelukkig zijn we goed getraind in dit soort omstandigheden en de kans dat we bij onze volgende zeiltocht weer de wind van voren hebben wordt statistisch gezien alleen maar kleiner. Door het extra zeilplezier lopen we (waar ook niet) Jolly Harbor op Antigua in het donker aan. Morgen maar inklaren en met een goede slaapmuts gaan we ter kooi.

Zie het inklaren maar als een klucht in drie bedrijven met hetzelfde decor.
Akte 1, Customs: “U bent nieuw hier?”, “wilt u dan een wachtwoord bedenken bestaande uit de naam van de boot, het bouwjaar en uw initialen”. Na te hebben ingelogd met mijn nieuwe wachtwoord kan ik alle gegevens, noodzakelijk voor Customs, noteren en mag ik met drie identieke printen naar Immigration.
Akte 2, Immigration: “het paspoortnummer in uw pas komt niet overeen met de papieren die u mij geeft”. “Wilt u terug gaan naar Customs” (ik had per ongeluk een 1 te veel getypt). Na opnieuw ingelogd te hebben bij Customs kan ik mijn fout herstellen waarop ik drie nieuwe printen krijg voor Immigration. “Ah, daar bent u weer, ja het is helemaal goed, u kunt nu terug naar Customs en deze formulieren afgeven”.
Akte 3, Port authority: Customs controleert wat Immigration heeft gedaan en met een GO mag ik met het formulier naar Port authority gaan. Daar moet ik alle gegevens nu handmatig invullen, onze volgende bestemming opgeven, en dan? . . . . . . . . . . . . krijg ik de clearance na betaling van EC $ 40 (± € 13,-).
De gele vlag mag uit het wand en de vlag van Antigua kan gehesen worden. Einde klucht met daarbij de wetenschap dat het stuk over een dikke tien dagen nogmaals opgevoerd gaat worden voor het verkrijgen van een exit clearance.

Wat een rustige tocht moet worden van Jolly Harbor naar Falmouth Harbor (nou ja, in 5 bft wind opkruisen) wordt één en al hectiek. We zitten na het “ronden” van de zuidwestpunt van het eiland midden in het wedstrijdveld van de grote jongens die mee doen aan de Antigua Sailing Week. Wij naar het oosten (Falmouth Harbor,) zij vanaf die plaats naar het westen met de spinaker, om daarna nog twee keer op en neer te gaan alvorens te finishen. We weten het zo te doen dat we niemand tot last zijn en wie kwam er nu als eerste over de meet bij Falmouth Harbor? Jawel, de Livingstone, op de hielen gezeten door de Warrior, een zeventig footer, 14 man crew.

We hadden enthousiaste verhalen gehoord over Antigua. Daar móet je naar toe en daar hebben we geen spijt van. Rekening houdend met de constant waaiende harde oostenwind is het zeilen om Antigua een makkie en heel plezierig. Wil je stoppen dan stop je ook en laat je je anker zakken vlak voor een mooie zandstrand in een beschutte baai. Tijd ook om de beenspieren eens goed te prikkelen (en dat kan ook op Antigua). Dat doen we dan ook als we de kans er toe krijgen. Het is af en toe een beetje zoeken maar als je eenmaal het begin van de trail hebt gevonden “dan krijg je ook wat”. We werken ons goed in het zweet (de Look-out trail doet zijn naam eer aan) maar gelukkig staat er bovenop altijd een beetje wind met een uitzicht om te zoenen. Wat een ambiance. We genieten volop en het verbaast ons dan ook dat we onderweg niemand tegen komen. Nee, Antigua bevalt ons wel, echter. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Ons vliegtuig wacht niet (op 29 mei vliegen we van Curaçao naar Nederland) dus we fourageren voor de laatste keer in Jolly Harbor (veel vers). We doen ons toneel stukje nog een keer en we maken ons klaar (o.a. de rubberboot zeevast op het voordek) voor de oversteek naar Bonaire, een dikke 3 dagen varen. Gelet op de weersystemen die we hebben gedownload, heb ik de bulletalie al weer gebruiksklaar gemaakt want we zullen de wind schuin van achteren krijgen. Wat hebben we daar een zin in!

we vertrekken morgen (12 mei) om 6.00 uur lokale tijd naar Bonaire