HOERA !

En dan is het zo maar 1 december en ben je er niet.

70 jaar !

Natuurlijk is het niet leuk om er niet bij te zijn (verre van niet leuk). Maar er zijn ergere dingen dus waar hebben we het over. En wat te denken van als je 70 jaar en 3 dagen wordt of 70 jaar en 4 dagen (en ga maar door). Elke dag feest toch.

Nog even terugkomend op het vorige blogbericht; nee, we hebben geen relatie problemen. Ik heb me alleen nooit gerealiseerd dat het laatste blog als zo danig opgevat zou kunnen worden en ik heb dan ook na de eerste reacties (dank voor alle suggesties om weer nader tot elkaar te komen, altijd handig om achter de hand te hebben) de tekst een iets herschreven (ik vond het er wel lekker staan, maar Corrie zei:” verander het nu maar “ en dat doen we dan).

Omdat we nog wel even achter het anker zouden moeten liggen, was de keuze simpel en een KLM ticket snel gekocht (vond ik, Corrie zag het eerst niet zitten).
Curaçao, het is helemaal niets voor Corrie. Warm, warmer, heet en dat 24 uren lang, dag in dag uit met ’s nachts van die kleine venijnige prikkers (mij vinden ze niet lekker). En stil zitten (mokkend op z’n tijd) en elkaar aankijken is nu niet mijn meest favoriete bezigheid, dus van de nood een deugd gemaakt. Ik hier op het Spaanse Water met tijd voor alle voorbereidende klussen (beter geformuleerd: zeeën van tijd) en Corrie in de stad genietend van de kou en bezoekjes (achteraf ook wel weer handig voor het regelen van dingen die niet hier op Curaçao kunnen).

Gaandeweg onze zelf gekozen separatie (ik benadruk in goede harmonie nog maar even) kom ik er achter dat het alleen reizen met cabin luggage van Corrie een gemiste kans is om op 5 december (Corrie weer terug aan boord) uitbundig Sinterklaas te vieren en boek ik voor de terugvlucht een koffer bij. 23 kilo extra al dan niet met gedicht, een niet te versmaden vooruitzicht toch?. We hebben elke ochtend (voor mij dan) even werkoverleg en het zal jullie niet verbazen dat we op moment van dit schrijven (eind november) het optillen van de koffer al weer lastig begint te worden (goed teken). Wat te denken van touw voor de baggywrinkles (de oude in ons want zijn “op” en dik sisal is hier niet te krijgen), een nieuw hangslot voor de dinghy (hier op Curaçao voor meer dan het dubbele dan in Nederland en daar betalen we dan weer die extra koffer van) om eens wat te noemen, met natuurlijk altijd ruimte voor wat nog door een Sint ? gebracht gaat worden.

De afgelopen tijd was niet altijd opperbest. Alleen (ik dacht dat doe ik wel even die 5 weken dat Corrie in Nederland is) en dan word je ook nog betrokken bij allerlei Rally activiteiten. En zo zit je bij de eind- briefing (iedereen in opperste stemming ) je vertwijfeld af te vragen: ”wat doe ik hier” Nee, dat was een min moment en ik was dan ook blij dat onder getoeter de Rally onder zeil ging op weg naar Aruba . Goed balen natuurlijk want hadden we ons niet een jaar geleden ingeschreven (als 1 van de eersten) en onze route er op aangepast en dan nu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (wat ik hier eerst had staan laat ik jullie zelf bedenken).
Het is weer rustig op het Spaanse Water (40 boten minder).

Het goede nieuws is nu wel dat doordat de Rally weg is, de Marina nu tijd heeft om ons probleem aan te pakken en zo vaar ik de Livingstone aanstaande maandag naar Willemstad. En dan nog twee nachties en is Corrie er weer. Het kan niet beter.
De verwachting is dat we na het nodige testwerk half december weer kunnen (en mogen) varen. Daarover meer in een volgend bericht.

Wat Corrie niet weet ?? maar ikke wel is dat ze op 1 december een feestje geeft (Helper Oostsingel 54-14) . Iedereen is van harte welkom tussen 17.00 en 19.00 uur. Maak er wat moois van (zo vaak word je niet zeventig)