Redon, une localisation exceptionelle

Hadden we eerst het plan om half april Redon te verlaten en zuidwaarts te gaan, het blijkt dat we heel goed in staat zijn om dat vertrek uit te stellen. We moeten dat en dat nog doen (zie straks wat we allemaal gedaan hebben alhoewel niet volledig), er komt een regenfront aan, we zijn uitgenodigd bij de buren, geen smoes is ons te groot, maar dan nu: “we vertrekken morgen 25 april “, bestemming  de andere kant van de Atlantische Oceaan (2017)

We zullen Redon missen want het was geen straf om hier te “wonen” ( op 2 weken na toen we op de boerderij La Chalopiniere van Sjoerd en Clare hebben geklust met als “handdruk” een nieuw hekwerk van 200 meter voor de alpaca’s en een super mooie vloer in gang, keuken en hal).

Verleden week ben ik even op en neer geweest naar Groningen met een nog vollere auto dan waarmee we kwamen eind februari  (alle zaken die we niet nodig hebben in de warmte zijn nu van boord en dat scheelt een hoop ruimte). Doordat onderweg (reeds bij Caen) op de display van de auto allerlei lampjes begonnen te knipperen met de mededeling: “direct naar garage”, heb ik daar maar gehoor aan gegeven want ach, om 6 uur in de morgen is er nog geen garage open dus full spead ahead naar Peizermade. Eerst met het zweet in de handen want ik had nog een dikke 800 km te gaan, maar hoe dichter ik bij de Nederlandse grens kwam des te relaxter ik werd.  Via Volendam (stof voor de zonnetent) en Almere (vuurpijlen) was ik al om 16.00 uur bij Max, onze garage, die de auto zou gaan verkopen (geen ernstige zaken overigens want er bleek alleen een sensor kapot te zijn dus snel gemaakt). Na 9 jaar trouwe dienst ben ik super tevreden over wat de auto heeft opgebracht en met de Thalys en TGV kwam ik weer terug, met het station in Redon op nog geen 300 meter van de haven (en dat was ook hard nodig want ik had een koffer die niet meer te tillen was; ik bespaar jullie wat er allemaal inzat maar vooruit: een paar vederlichte schoenen waar mijn nu smalle voet goed in past waarin ik zonder pijn kan hardlopen (of wat er op lijkt).  

Konden we dus eerst alles met de auto doen (rondom Redon is het schitterend om te wandelen), we doen het nu op onze fietsjes. Zo lang je langs de Vilaine rijdt (aan weerszijden prima onderhouden fietspaden) of het Canal Brest-Nantes (idem) is er niets aan de hand en ach, af en toe wat klimmen is goed voor de longetjes en als beloning sjees je weer naar beneden (Olle kijkt dan onder mijn zadel door en geniet volop.  Zolang hij maar niet hoeft te lopen, jawel, hij wordt een dagje ouder).

De Livingstone ligt er goed bij (OK, ik moet haar nog poetsen maar dat gebeurt echt wel), maar ze is in top conditie.  We hebben een goede check gedaan, gesmeerd daar waar om extra “smeer” wordt gevraagd, de motor een goede beurt laten geven, de verstaging na gelopen, de mast in, proefgevaren door de haven met de rubberboot waar de nieuwe Yamaha 4pk aanhing (spuiten dus) etc, etc…  Zoals het betaamt (= altijd) met extra aandacht voor onze veiligheidszaken. De brandblussers laten keuren (ze waren goed en nu weer voor 2 jaar), zo ook het vlot (in Delfzijl laten doen, tot 2020 weer OK), de E-pirb geïnstalleerd, de marifoons getest, vuurpijlen aangeschaft, de life lijnen gecontroleerd en wat te denken van onze reddingsvesten (al prefereren we het dragen van onze harnassen, heel soms hebben we ook deze om onze nek hangen; als het moet). Allerlei zaken waarvan we de meeste nooit gaan gebruiken maar toch.

Waar we lang mee bezig zijn geweest om werkend te krijgen is onze Iridium GO in combinatie met de Offshore App waardoor we any time, any place weerberichten binnen kunnen halen. Met als leuke bijkomstigheid ook te kunnen e-mailen (dus ook ontvangen!) zonder afhankelijk te zijn van internet

Om weerberichten te ontvangen dien je een verzoek in via de satelliet van het gebied dat je wilt hebben. Na vrij korte tijd ontvang je dan het weerbericht, a peace of cake behalve. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . grote oen die ik was , stuurde ik het ene verzoek na de andere omdat er niet gelijk een reactie kwam (het was zwaar bewolkt en dan willen bites via een satelliet er wel eens wat langer over doen) wat uiteindelijk resulteerde in een bericht met een grootte van meer dan 600000 bites bestaande uit 30 messages (en dat gaat niet via de satelliet). Met de hulp van Nick in New Sealand weet ik nu dat je dat anders moet doen en is het binnen halen van weather reports een peulenschil. Voor de komende dagen ziet het er goed voor ons uit (voor jullie wat minder) want van noordelijke winden, daar houden we wel van, met een tout petit peu

temperatuur stijging (op naar de 20 graden?)

De richting waar we naar toe varen wordt dus zuidwaarts. La Rochelle doen we zeker aan maar we zullen de Franse westkust voornamelijk in havens doorbrengen omdat de kust weinig leuke en mooie (lees rustige swell-loze) ankerplaatsen kent.  Om te zien waar we elke dag precies zijn kun je ons ook volgen op www.marinetraffic.com.

Zijn we goed voorbereid om deze tocht te gaan doen? Zijn we fit genoeg? Hebben we voldoende ervaring? Kunnen we de boot met z’n twee-en  handelen? Hebben we het lef om rechts omkeerd te maken als we er achter komen dat deze tocht te hoog voor ons gegrepen is? Is de boot voldoende en goed uitgerust? Al deze vragen kunnen we met een volmondig JA beantwoorden dus onze belevenissen lezen jullie de komende jaren.

VAAR WEL (ons motto) en dat zeggen jullie natuurlijk tegen ons.